رضای رضوان

شنیدن و خواندن حکایات پیشینیان ، محبوب همیشگی ما ایرانیان است ؛ به ویژه اگر از نوع داستان های معنوی وسوانح عرفانی باشند . سادگی و صمیمیت آن ها ، کودکان را به خود جذب می کند ، و صفای صدقشان ، دل جوانان را می رباید ، و راز ورمز مستور در سطرهای آن ها ، پیران خردمند را به خود می خواند . حکایت پارسایان ، داستان دل های سوخته و چشم های به در دوخته عاشقانی است که آفتاب یادشان بر لب فراموشی است .

سعی می کنم هر بار که وبلاگم را بروز می کنم یکی از آن ها را برایتان بنویسم .